بازگشت
در سوگ مادر
هادی عروس سنگ هادی عروس سنگ

مادر ای  گنجینه ی  قاموس مهر         مادر ای حور ثریای سپهر

مادر ای خوش باده ی ناز آفرین          بوسه کن منرابرای آخرین

میروم من ترک آغوشت کنم              شاید هم روزی سیه پوشت کنم

پرورانیدی بسد رنج و ملال              دوری مارا نمیکردی خیال

خانه ات خالی چرا یکباره شد            کودکانت هر طرف آواره شد

هر کدامش هر طرف کردند فرار        برگرفتند ازتو هم صبر وقرار

دایما بود گوش ما بر ذکر تو             کی جدایی میگزشت در فکر تو

هریکی فرزند تو هر گوشه رفت       همچو گندم دانه ها کز خوشه رفت

هر یکی ناخواسته  پاشان شدند         مثل مرغی طعمه ی توفان شدند

زندگی بی سرنوشت باری گذشت       تو همی گفتی که یکی برنگشت

آه که من یکروز شنیدم ناگهان           مادرم از دست وپا مانده چنان

گفتند ، چندی فلج بر جا فتاد             هر نفس فرزند هایش بود یاد

ناگهان در کمپ میان گفت و گو           یک رفیقم گفت ببخشا  ، مرد او

این غم دوری  واین افسردگی           کی فراموشم شود در زندگی

 

مارچ ۲۰۱۱ - هالند

 


March 17th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان